پدر

شاید اولین کسی که عاشقش شدم پدر بود 

و من چه دیر این را فهمیدم 

او همه وجودش را در من میدید و من وجودم را در هیچ جستجو میکردم

او مرا آرامش داد و من او را ... نمیدانم او را چه دادم

اینک مریض است و من دل خون وفتی چشمهای تنگ مهربانش را میبینم

گریه میکنم و حالم بد است ، او هم گریه میکند و حالش بد است !

حق این را دارد که اولین عاشقانه من او باشد

نمیتونم تصور کنم نباشد روزی ، و ترس از اون روز مثه خوره میخورد تمام لحظه هایم را.

شوهر هیچ وقت نمیفهمد احساسم را و حتی نمیفهمد حال بدم از کجاست

نمیتوانم درد کشیدنش را ببینم  نمیتونم

و این دنیا عجب غم هایی با خود دارد 

انگاری اشک هایم زیادی تلنبار شدن شوریشان زیاد شده و پوست صورتم را میسوزانند

همراه با آن قلبم هم میسوزد

پیانو مینوازد مردک و من گوش میدهم تنها دلخوشی ام است این آهنگ قشنگ